بررسی تأثیر استفاده از جاذب ترکیبی کلرید کلسیم و سیلیکاژل در افزایش میزان جذب رطوبت هوای خشک کن های پتروشیمی بندر امام

رشد و توسعه روزافزون در صنعت امروز دنیا نیاز به مواد جدید و پیشرفته را بیشتر نموده است. موادی که بتواند نیازهای صنعتی را تأمین نموده و در مصرف انرژی، صرفه جویی نماید. یکی از فرآیندهایی که همیشه در صنعت مورد بحث و توجه بوده است، فرآیند نم زدایی از هوا و گازهای دیگر به خصوص گاز طبیعی بوده است. فرآیند جذب سطحی سال هاست به عنوان مناسب ترین گزینه جهت حذف رطوبت از هوا و گازهای دیگر به کار برده می شود. تهیه جاذب های مناسب نیز یکی از مسائل مهم و مورد بحث در این فرآیند بوده است. نتایج این تحقیقات و تلاش ها پیدایش جاذب های ترکیبی بوده است که همواره نیز در حال رشد و توسعه می باشند. این جاذب ها همان طور که از نامشان پیداست ترکیبی از انواع جاذب ها می باشند که به روش های مختلف تهیه و تولید می شوند. در این تحقیق جاذب ترکیبی سیلیکاژل-کلرید کلسیم با استفاده از روش اشباع سازی تولید گشته و نتایج استفاده از آن در یک فرآیند جذب بررسی گشته است. جاذب ها با تعلیق سیلیکاژل در محلول های 10 تا 40 درصد وزنی از کلرید کلسیم به مدت 24 ساعت در دمای محیط تهیه گشتند و سپس در آون خشک شدند. ایزوترم های فروندلیچ و لانگمویر-فروندلیچ برای جاذب ها محاسبه گشته و مشاهده شد که ایزوترم لانگمویر-فروندلیچ مطابقت بهتری با نتایج تجربی دارد و همچنین ضریب نفوذ موثر برابر با 3.54×10-6 به دست آمد که نسبت به سیلیکاژل خالص (5.4×10-6) کمتر است. ظرفیت جذب این جاذب ها با افزایش مقدار کلرید کلسیم در جاذب افزایش یافته و میزان جذب تقریباً دو برابر گشته است. نتایج به دست آمده از آزمایشات تجربی در حل معادلات موازنه جرم و انرژی به صورت همزمان و به روش عددی استفاده گشتند و با نتایج حاصل از استفاده از سیلیکاژل خالص در برج جذب، مقایسه شدند. نتایج حاصل از حل همزمان معادلات دیفرانسیل نشان می دهد استفاده از جاذب های ترکیبی جاذب کمتری جهت یک پروسه مشخص لازم دارد.